Na een goede nachtrust, wel een beetje koud aan het einde, zijn we vol goede moed en bidons water weer vertrokken. Eerst weer het nodig klimmen. We hebben ons inmiddels verenigd met het feit dat dit niet meer zal veranderen tot we in IJmuiden van de boot afstappen. Het fietst goed vandaag. De benen zijn inmiddels gewend aan het klimmen. Het asfalt werkt niet helemaal mee, maar het weer wel! Heerlijk fietsen in de zon, dit keer zonder wind! In Gilsland vroegen we aan een oudere dame of er een supermarkt in de buurt was. Ze moest lachen en zei dat die hier niet was. Op de vraag of er misschien wel een bakker was, begon ze uitgebreid te vertellen over een geweldige ‘tearoom' iets verderop. En dat we daar ‘for a change' ook eens buiten konden gaan zitten. Ze moest er zelf hard om lachen. We gingen erheen. Eén koffie, één thee en twee scones. Thee op z'n Engels, koffie op z'n Engels (voor Nederlandse begrippen veel te slap) en SCONES op z'n Engels. Met clotted cream, boter en jam. MMMMMMmmmmm.... Daar zouden we wel weer een aantal uren op kunnen klimmen! Dat deden we dan ook... In Longtown zagen we een leuk bankje om pauze te houden. Nu dronken we water en aten we mandarijnen. Het moet wel een keer gezond natuurlijk! Er bleek daar ook een kleine Spar te zijn waar we dankbaar boodschappen deden. Hierna verliep de weg heerlijk, heuvels goed te doen, goed wegdek, volop zon en windstil. Toen de Schotse grens, leuk foto moment. Vond ik tenminste... Daarna weer fluitend verder. We hadden leuke conversaties met de schapen onderweg, nadat ze verschrikt of verbaasd opkeken toen we langs reden. Verder rijden we veel langs water. Water van zee! Maar dan een soort zeearmen, veel slikken te zien. Om grote bergen heen en toen besloten dat het fietsen zó fijn ging dat we de nog wel even door konden tot de camping in Crocketford. De laatste 15 km waren helaas niet zo leuk meer. Veel klimmen, warm en de scones raakten uitgewerkt. Nog wat druivensuiker naar binnen en de motor kon nog even door. Eenmaal op de camping had Kees bedacht dat ik eerst kon gaan douchen. Heerlijk! Al het zout van mijn lijf af. Toen ik terug kwam, stond de tent al!! Dat viel mee! Ik ging gelijk koken en toen Kees klaar was met douchen, konden we gaan eten. Als toetje hadden we aardbeien. Ze waren goed geschud en gerammeld in de fietstas van Kees en nu half puree en heel veel sap. Dat was weer een leermomentje..

Toen nog een spelletje UNO, want het tafeltje willen we wel gebruiken. Fijne camping, prachtige dag, wel moe aan het eind.