De fietser en de heuvels
Als de weg vlak voor me de horizon wordt,
Weet ik; nog even doorzetten en ik ben er
Vol verwachting en hoop
Komt het einde steeds dichterbij
Een nieuw stuk ploeteren?
Een afdaling misschien?
Zoveel mogelijkheden
Al zoveel opties gehad
Hoopvol naar dát punt daarboven
Drie kilometer per uur rijdend
Ik wist niet dat dat kon
Boven aangekomen, nog verder, NEE!
Maar ja! Ik doe het wel, met 3½ 4, 4½ of 5
Ik kom er wel
Pfff een vlieg, weg jij!
En dan is er weer dat hoopvolle punt.
Steeds blijft het verrassen
Ook al worden ze wel eens gehaat
De pijn in de benen en het zweet op mijn hoofd
Ze blijven me boeien, zo mooi
Reacties
Reacties
Heel leuk om weer met jullie mee te reizen.
Het monster nog gezien!!!!
Wij wel :) XX
je beschrijft het afzien en de overwinning op jezelf heel mooi
en in oktober komt de Ventoux!
Mooi dit gedicht van het leven...
Zo, ben van alles op de hoogte ,ik liep ver achter met lezen,van alle verslagen maar kelly weet wel hoe dat komt.... wat weer een prachtig gedicht kellebel.
Reageer
Laat een reactie achter!
- {{ error }}