keesenkelly.reismee.nl

Dag 22 Zee - Huis

Korte nachtrust, bonkende geluiden, schommelde boot, oordopjes... Als we om 10.00 uur de boot af mogen in IJmuiden gaan we als een speer. Hetzelde mooie weer als gisteren, wind mee en 2 uur en 11 minuten later staan we bij onze eigen voordeur. Dat is lekker vlot gegaan! Mooie vakantie gehad, veel over Schotland geleerd.... Alweer bijna tijd om aan het werk te gaan, nagenieten doen we.

Bedankt voor alle reacties, erg leuk om te lezen en om te weten wie de verhaaltjes gelezen heeft.

Een warme groet van ons beide.

Dag 21 Cresswell - Newcastle - Zee 54 km

Ik doe mijn ogen open zie een goudkleurig glanzend licht zachtjes op de tent schijnen. Mooi! Kees gaat de afwas doen in de zee nadat het goed heeft kunnen inweken met de regen van gisteravond en vannacht. Ik maak van grote afstand een mooie foto. Dan gaan we iets na 9 uur fietsen, de route weer oppakken. Met aardig was extra bochten en omweggetjes komen we na 25 km een bordje tegen dat het nog 20 mile is naar Newcastle. Nog 20 mile? (ongeveer 32 km) De dame bij ons logeeradres zei dat dat de afstand was vanaf dáár naar Newcastle.... De gps van Kees zei dat het in totaal 38 km zou zijn. Dat is wel balen. Maar het weer is fantastisch, de wind die de zon harder in ons gezicht blaast, geeft ons een extra knisperende look. Het wegdek is goed dit keer en we hoeven niet veel meer te klimmen. Dan ineens zie ik de pier die verdacht veel lijkt op de pier die ik zag toen we met de boot aankwamen. Hmmmm... Toen bleek het nog maar 4 km te zijn en geen 25! Newcastle ligt veel verder landinwaards, de terminal van de boot gelukkig niet. We gaan lunchen in een bar waar het personeel azijn gedronken lijkt te hebben bij het ontbijt en de wc's op afstand te ruiken zijn. En dat niet in positief opzicht. We gaan snel weer door, we willen nog wat boodschappen halen bij een grote supermarkt. Om half 3 zijn we bij de terminal en gaan in de rij staan om in te checken. Een uurtje wachten tussen allerlei (niet draaiende) motoren is geen straf. Kees zoekt een plekje voor zijn laatste beesie en we mogen aan boord. Douchen!!! Wederom vertrekken we met muziek en we kunnen nog lange tijd zien waar we vanmorgen hebben gefietst. De zon gaat onder en we varen nog steeds.

Dag 20 Budle – Cresswell 67 km

De laatste echte fietsdag. Eén met soms opmerkelijke keuzemogelijkheden:
  • Door de regen met tegenwind volgens de route langs de kust of met hetzelfde weer en iets minder wind over heuvels
  • Zo snel mogelijk richting zuid of langs het kasteel in Alnwick
  • Alleen het kasteel bezichtigen of of ook de tuin
  • Fietsen langs een drukke weg en goed asfalt of een rustig pad vol met water gevulde kuilen
  • Met mijn gezicht door een bos uitstekende brandnetels of enkeldiep door een plas in de weg
  • In dat laatste geval is de keuze uit: één voet ruim enkeldiep of twee voeten halfenkeldiep...
Even later blijkt deze keuze echter totaal onbelangrijk, want dan is er maar één optie: een pad dat te smal is om de plassen te ontwijken
  • De helft van de tijd als ik achter rijd: vlak achter Kees, zodat hij wat wind vangt of iets verder bij hem weg, zodat ik geen last heb van het enorme opspattende water van zijn achterwiel als hij door de plassen rijdt
  • Over een 10 cm breed blubberpaadje of schokkend over met gras begroeide rotsen
  • Lunchen in een leuke tearoom o.i.d. die we hopen tegen te komen langs de route, of gewoon broodjes van de Lidl en die daar opeten onder een afdakje
  • Kamperen bij een vriendelijke dame in de achtertuin of nog 40 km doorfietsen in de regen
Van al de gemaakte keuzes zal ik niet teveel zeggen, alleen:
Leuk kasteel, wel nat. Lidl had versgebakken kaasbroodjes. De achtertuin grenst direct aan het goudenzandstrand met prachtig uitzicht. Het waait wel, maar we hebben de sleutel gekregen van het openbaar toilet aan de overkant van de weg! Zó hartelijk!! Morgen nog zo'n 40 km naar de boot.

Dag 19 Melrose - Budle 102 km

Ik word wakker van de ZON! Vol energie spring ik de tent uit, ga koffie en thee zetten, pancakes bakken en als Kees zijn ogen ook open krijgt, staat alles klaar! Heerlijk begin van de dag! De natte kleren die gisteravond nog natter regenden, zijn met deze ochtendzon zelfs al bijna droog! We klimmen het eerste stuk een beetje, maar verder rijdt het fijn. We vinden een grote supermarkt die open is, halen lunch en groente voor het avondeten. . Een parkeerwachter aldaar komt naar me toe en vraagt of wij vanmorgen nog in Melrose reden. Ja, dat waren wij ja! Hij had ons gezien en ja, het kon eigenlijk niet missen, gezien ons voorkomen... Daarna zoeken een plekje in de zon voor een sconepauze, want in de winkel en in de schaduw is het nog bijzonder koud! Het is zondag, heerlijk weer, motoren! Een hele stoet komt naast ons staan bij Scotts view (mooi uitzichtpunt). Het geluid en de geur passen totaal niet bij het uitzicht. Als we verder rijden, komt er nog zo'n enorme rij langs en als we denken dat we het wel gehad hebben en de rust lijkt te zijn teruggekeerd, komt er nog een sliert tegemoet. We rijden Engeland weer binnen en gaan naar Holy Island. Daar kun je i.v.m. het tij een aantal uren per dag niet komen, omdat de weg dan onder water staat. Een grappig plaatje met een overzicht van veilige oversteektijden zegt ons dat het nu kan. Als we maar voor 's avonds 21.00 uur weer terug zijn. Dat zijn we wel van plan... Ergens aan de rand van de duinen en aan de weg zetten we de stoeltjes neer voor onze lunchpauze. Wat heerlijk! Zon, geen wind, lekkere broodjes en nog beter gezelschap. De automobilisten die in lange rijen langstuffen kijken veelal verbaasd naar ons tafereel. Kan ik me voorstellen... Daarna weer terug naar de weg die ons zuidwaarts brengt. We rijden een tijdje langs een A-weg, erg druk en niet echt fijn. Daarna pakken we de route weer op en zoeken de camping. De eerste camping is vol, de man die me dat zei zag er verwilderd uit en had het kennelijk erg druk. Maar hij zat echt aan zijn maximale capaciteit. Een stukje terug bleek de camping dichterbij dan we dachten. Deze was ook vol, maar voor ons had ze nog wel een plekje. Fijn, want ik was wel toe aan een camping. Ook al scheen de zon de hele dag, toch heb ik het koud als ik aankom. Morgen richting Newcastle! Liefs!

Dag 18 Edinburgh - Melrose 78 km

Loes en Floris gefeliciteerd!! Weer een zonnig jaar gewenst!

Voor ons: Alweer regen!! Nohouhouhouwwww.... Maar, we gaan iets van de route af, want we willen Rosslyn Chapel zien. Maar eerst nog 10 km fietsen. 'Up-and-down-and-round-again, down-and-up-and round-again.' Vlak bij Rosslyn rijden we over veel parkeerplaatsen en dan zien we het bordje dat ons naar de kapel leidt. Daar aangekomen is het bijna droog en zien we achter een muurtje de nu nog beroemdere kapel staan. De entree is ultramodern, leuk contrast. Als we hebben afgerekend, horen we dat er net een rondleiding is gestart, dus we gaan gauw de kapel in en voegen ons bij het zittende en luisterende publiek. Wij aan de zijkant, want we zien zo snel geen andere plek. Ik neem plaats naast een slapende kat, die precies op onze Bink lijkt, alleen twee keer zo groot. Ik aai hem en zijn koppie gaat nog lekkerder liggen. Zó schattig! We vragen ons af hoe het met onze eigen Bink gaat en natuurlijk zijn oma. Na een leuke en interessante uitleg gaan we nog een rondje. Daarna weer verder, het rijdt heerlijk! Wel met wat spatjes, maar mooie weg, lekker rustig, geleidelijk omhoog en omlaag. In Peebles, bij een supermarkt halen we lunch en nuttigen dit op het bankje bij dezelfde supermarkt, terwijl voorbijgangers onze fietsen bewonderen. We rijden met steeds beter weer naar Melrose en vinden daar al snel de camping. Tentje op, douchen (wederom een heel stuk lopen!) en lekker doorwarmen in de tent. Fijn fietsdagje, leuk Rosslyn Chapel te hebben gezien.

Edinburgh

Lekker uitslapen, bus pakken, lang rijden, centrum in: Doedelzakken, Schotse ruiten en veel wol! We belanden ook nog in een cabaretvoorstelling en in het museum vol met Nederlandse schilderwerken!! Lekkere broodjes gegeten bij de 'baguette express' en nog even internetten bij de Mc. Straks Edinburgh in straatverlichting en weer met de bus terug. Nog 3 dagen fietsen en dan hopen we weer in Newcastle te zijn, onderweg nog langs Roslin Chapel, Holy Island en het kasteel van Harry Potter in Alnwick. Bedankt voor de reacties, leuk om te lezen!!

Dag 16 Inverness - Edinburgh (trein + 16 km)

Kees hoort vandaag dat hij is geslaagd!!! Dus het is ir. Bourgonje vanaf nu!! En Koen voor zijn theorie! Gefeliciteerd!

Rustig aan pakken we in, we weten niet hoe het treinschema is, maar we komen na 3 km fietsen bij het station in Inverness aan. Daar hoor ik dat we een dag eerder de hadden moeten reserveren om de fietsen mee te krijgen, maar als we geluk hebben en de guard van de trein vragen... Met mijn liefste lach pap ik aan met een railmedewerker die me vervolgens verder wil helpen om de guard te vinden. Na 5 minuten vraagt hij zelfs voor mij of er nog twee fieten mee mogen. Geen probleem! Dan, ruim 4,5 uur later en ruim 90 pond armer stappen we uit in Edinburgh. Daar vraag ik bij de toeristeninfo naar een camping. Er zijn er twee, we kiezen degene die in de buurt van de route komt. We rijden nog een keer naar het verkeerde adres. In plaats van 'road' moest het 'gate' zijn... De camping is ook de duurste sinds we hier zijn. Omgerekend zo'n €62,- voor 2 nachten, gewoon kaal, zonder elek. enz.. We koken de laatste reservemaaltijd. (Lees: Kees haalt warm water en gaat daarna douchen en Kelly doet de rest...) Gelukkig doet hij wel de afwas in zijn eentje (tenminste, ik hoop dat hij dat nog gaat doen ;-
)) Hahaha, nee hoor, ik ben volgens Kees een beetje in een 'klierbuitje', maar hij vindt het goed dat ik dit typ! We spelen nog wat Uno en gaan heel heet douchen, dat schijnt te helpen tegen de jeuk van de midges. Hier geen midges én geen regen!! Kan dus wel. (We lagen trouwens wel dubbel om het plaatje van Leonie!!) Morgen de stad bekijken.

Dag 15 Fort William - Inverness 106 km

Na een gesprekje met mensen die we ook al in Staffin hadden ontmoet, gaan we weg. De nog natte kleren uit de droger gaan mee en we beginnen met mooi weer over een hobbelend jaagpad met allemaal losse steentjes, maar wel vlak. Het rijdt heerlijk rustig, een paar wandelaars zijn de enige medeweggebruikers. We gaan niet snel, maar het rijdt goed! Daarna een stukje klimmen en rijden we lange tijd langs Loch Lochy. Ik vind dit zon gappige naam, dat ik dat op vele manieren uitspreek, alsof het een dramales is. En Kees is er niet gek van geworden (niet dat ik merk in ieder geval...). De tassen en wijzelf worden enorm vies van al het gespetter en gerammel over de paadjes. In Fort Augustus begint Loch Ness en dat is te merken aan de hoeveelheid toeristen. Bij de 4 sluizen is veel bekijks als de boten tientallen meters hoogteverschil gaan maken. In de winkels is van alles te koop van Nessie en er lopen een aantal mensen rond met een muts in de vorm van het beest en een kilt. Komisch gezicht. We eten Fish and Chips (Kees neemt worstjes) met een niet zo lekkere milkshake en nuttigen dit in de zon. Dat is genieten. Onze weg vervolgt met 8 km klimmen. En best steil ook. Maar het uitzicht is echt fantastisch. En dan afdalen! Ik heb er maar weer eens een filmpje van gemaakt. Zoveel mooie kleuren en het licht! We karren lekker door. Halverwege een klimmetje stopt een tegenliggende auto. De bestuurder zegt dat hij ons ages ago heeft zien rijden en begint een gezellig gesprek. Hij bewondert het geheel enorm en wil ons niet ontmoedigen en zegt daarom niet hoeveel miles het nog is naar Inverness. We gaan vol met veren weer door, maar na 90 km beginnen we toch een beetje leeg te raken. Nog een bakje yoghurt in de zon, in de regen weer verder. Vlak voor het centrum van Inverness een grote supermarkt, even inkopen doen, de camping op, douchen en een broodje eten, de lunch was zwaar genoeg. (Het broodje dat Kees uitkoos trouwens ook...) Op de camping gaat de nodige was in de machine en Kees loopt maar heen-en-weer naar de droger, terwijl ik mijn voeten warm in de slaapzak, aangezien bijna alle droge kleren vies waren en alle schone kleren nog niet droog... (Gekke zin, hahaha) Ja... Schotland....